Vengo, müzik ve dans dolu bir film - Hollywood dışı filmler

Dün uzun zaman önce aldığım DVD lerden birini Vengo'yu izledim. Daha önce bir müzik klibini seyretmiş, flamenko, Endülüs müziği içeren farklı bir film olduğunu düşünmüştüm. Seyrederken o farklı, otantik, Endülüs müzikleri, dansları, doğallık, farklılık çok keyif verdi. Aşağıda ki video finalindeki şarkı idi ve ney çalan kişi de Kudsi Ergüner. İkinci video ise başlangıç sahnesinden. Hem İspanyol hem Arap - Afrika ezgileri, enstrümanları çok hoş bir bütünlük sağlamış.

Filmde o kadar çok bize benzer konular vardı ki, zeytinin dallarına değnekle vurularak dökülmesi ve toplanması ( eh ne de olsa Egeliyim, kendime pay çıkardım), bir çeşit kan davası, vs, bana filmi daha yakın ve daha sıcak hissettirdi. Kan davası kabul edilebilir bir konu olduğundan değil tabi, ama bizde de mevcut olan, sadece bize ait olmayan bir kavram olarak görmek ilginç geldi. 

Bu filmi seyrederken Hollywood seyrede seyrede, duygularımızın çok köreldiğini, hep aynı kavramlar, aynı konular üzerine yönlendirildiğimizi, yapay bir kültürü yaşamaya itildiğimizi hissettim. Biraz daha fazla Vengo tarzı yerel, başka ülkelere ait kültürleri, kendi değerlerini taşıyan filmleri seyretmekten daha fazla keyif aldığımı, seyrettikten sonra da bende iz bırakabildiklerini düşündüm açıkcası. 

Aynısını Lübnanlı kadınların merkezinde olduğu "Where do we go now?" isimli filmde hissetmiştim. Sanırım bu filmlerde esas baskın gelen duygu naiflik, gerçek hayattan kesitler sunması. Hayal dünyasında yaşamak artık bana çok da mutluluk verici gelmiyor, tam tersine mutsuzluğa sürüklüyor gibi hissediyorum nedense...