Bu sene katılamadım, Türkiye'de o tarihlerde olamayacağımı düşündüm, sonrada kayıtlar doldu. Bu sene seyirci oldum sadece.
Bugün ve dün maratonla ilgili, organizasyonla ilgili, TV ve gazetelerde ki lüzumsuz yorumları ve yazıları gördükçe ise kan beynime sıçradı. Yok köprü sallandılar, "bakkala bile arabayla giden bir milletiz biz, koşuya mı katılacağız ha ha ha" diyen haber spikerleri…
Bu ülkede spor yapmak çok zordur, çünkü ilk önce çevremize kösteğiz biz, iyiyi desteklemek marifet değildir, takdir etmek, güzel bir iki laf etmek, örnek olmak…
Alay etmeyi biliriz, ama sokaklara çıkıp spor yapanı desteklemeyiz. Çocuklarımızı küçükten sporu seven bireyler, sporu hayatlarının bir parçası olarak gören insanlar olarak büyütmeyiz. Ha ben hep bu kafadamıydım, yooo spor yapmaya, koşmaya, yürümeye başlayana, bunun bana ve vücuduma getirdiklerini görene kadar değildim tabii ki de. Ama şanslıydım, spor aşığı arkadaşlar buldum Dubai'de yaşarken, 40'ıma yaklaşırken hayata bakışım değişti. Biraz hayata spor katmayınca suçluluk hisseder oldum. İyi ki tanımışım onları, iyi ki girmişim bu yola.
Diyeceğim o ki, destek olamıyorsan, köstek olma ey millet, bazı köşe yazarları, haber spikerleri. çok küçük adımlarla ilerliyor, büyüyor herşey bu ülkede, ama bizler destekledikçe, sevdirdikçe, daha farklı bir nesil gelecek eminim ben.
Altın kategorisinde olan bir maratona sahibiz, dünyanın belli başlı maratonları arasında, bu seneden itibaren adı Istanbul Maratonu olarak değişti, bu özel ve güzel şehrin bir maratonu var, dünyanın her yanından insanlar geliyor. Şunu bir de biz görebilsek ve omuz versek de daha güzel yerlere gitse.
Dileğim budur…
not: resimler geçen seneki maratondandır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder