Şekersiz Hayat mı? Denemeye değer

Nadir bulduğum vakitlerde internette gezinip birşeyler bulup okumayı seviyorum, o nadir zamanlar iyice nadirleşti ya neyse :))

Dün okuduğum bir blogta, şekerin zararları gibi bildiğimiz ama kulak ardı ettiğimiz konularda birşeyler okurken, o sayfadan bu sayfaya derken Slingomom blogundaki bu yazıya rastladım. Neden olmasın ki dedim, neden yapmayayım ki, özellikle bu aralar yediğim şeker veya çikolatanın kızıma sütümden geçip nasıl etki ettiğini düşünmeye başlamışken, tam zamanıdır.

Bugün ilk günümdü. Amacım hayatımdan tüm karbohidratları çıkarmak değil, ilk aşamada, içine şeker eklendiğini bildiğim tüm yiyecekleri yemekten vazgeçiyorum. Paketlenmiş ürünlerin içeriklerini dikkat edip, içinde şeker olanları elemekte niyetim ayrıca. O kadar çok paketlenmiş üründe esasında şeker var ki, farkındalığımın artacağını düşünüyorum.

Hergün düzenli yazacağımı sanmıyorum ama aralıklarla bendeki değişiklikleri yazıp merak edenleri ( varsa eğer:) ) haber vereceğim. Amacım şu şeker bağımlılığımdan kurtulmak.

Zaten yıllardır çaya, kahveye şeker koymam, bir seneden fazladır kola içmiyorum. Bakalım daha farketmeden nelerden şekeri alıyormuşum bünyeme ve vazgeçtikçe bende neler değişecek? Haber vereceğim. Bu da benim şekersiz hayat meydan okumam olsun. Bana Slingomom'ın ilham olması gibi, belki bende birilerine ilham veririm:))

Kızıma...

Son kez bloguma yazmamın üzerinden 2.5 ay geçmiş. Bu dönemde çoğu zaman gerçekten fırsat bulamadım ya da çok yorgundum. Çünkü hayatımıza küçük kızımız girdi, tüm hayat, tüm ben değişti, bir daha eskiye dönmemecesine...

Çok güzelmiş anne olmak, anlatılamaz, tarif edilemez, yaşanmadan bilemezmiş. Zormuş, ama bütün zorluklar onun bir gülücüğü, küçük eliyle parmağınıza sarılışı, bir göğsünüzde uyuyuşuyla biter geçermiş...

Artık haberlerde, gazete, televizyonda, sokakta her ağlayan annenin ne hissettiğini taa yüreğimde ilk defa, gerçekten hissedebilir oluyorum. İlk defa gerçekten onların acılarını anlıyor, onlarla ağlıyorum

Hamilelik, o dönemde hissettiklerimde çok güzel, çok ayrıydı, her tekme, her hareket, ama artık daha da farklı.

Ben artık farklı biriyim, eskiden önemli olan bir çok şeyde bir o kadar önemsiz...

Hoşgeldin kızım, hoşgeldin Defne İlayda, bu yazım sana hediyem, bir gün okuyasın diye, buradan hiç silinmesin ve sen oku diye. Seni çok seviyorum.